mr. John Reid, Rijdende Rechter
"De landmeters zijn een onmisbaar onderdeel van de oplossing van veel geschillen die met ruil en koop van land te maken hebben."
John Reid volgde in 2016 Frank Visser op als het titelpersonage in het televisieprogramma De Rijdende Rechter. We stelden hem een aantal vragen.
Hoe ben je in deze rol terecht gekomen?
“Na mijn rechtenstudie ben ik de RAIO-opleiding (rechterlijk ambtenaar in opleiding) gaan doen die toen nog bestond. Na een jaartje of twintig als rechter werd ik opeens uit het niets door IDTV gebeld of ik eens langs wilde komen bij de redactie van het programma. Want “ik had vast al gehoord dat Frank Visser ermee ging ophouden.” Langskomen kan altijd, dacht ik. En zo hengelden ze me naar binnen. Opeens was ik de Rijdende Rechter.”
De toon die mensen aanslaan in het programma lijkt agressiever te worden. Vind je dat ook?
“Ik heb wel eens een zaak gehad van drie zusjes die er al tien jaar niet in slaagden een erfenis te verdelen. Ik vroeg ze eerst of ze het eigenlijk wel prettig zouden vinden om de relaties onderling weer wat beter te hebben. Een welluidend ‘nee’ was hun unanieme antwoord. Toen zei ik dat we het dan wel gewoon over geld gingen hebben, maar dat het dan ook afgelopen moest zijn met elkaar van alles betichten. Ik ben ook wel eens ontzettend uitgescholden of iemand dreigde een stoel naar me te gooien. Maar er zijn ook mensen die zo overtuigd zijn van hun gelijk dat je voelt dat het niet gaat uitmaken wat je daarover zegt.”
Hoe ervaar je de samenwerking met onze landmeters?
“Het Kadaster komt altijd wel om de hoek kijken. De landmeters zijn een onmisbaar onderdeel van de oplossing van veel geschillen die met ruil en koop van land te maken hebben. Wat ik bijzonder vind, is hoe ze aan altijd hun professionaliteit bewaren en op hun zorgvuldige manier de metingen verrichten. En aan de andere kant bereid zijn om mee te helpen een mooi programma te maken. Nog een keer een loopje doen, of een bepaalde conclusie voor de camera herhalen omdat het licht niet goed was, daar draaien ze hun hand niet voor om. Dat is prettig en zo maak je samen een mooi programma. Dit is mijn uitspraak en zo zit het!”